Nynorskordboka
fag
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit fag | faget | fag | faga |
Opphav
av lågtysk fak, opphavleg ‘noko samanføydd’Tyding og bruk
- avgrensa del av noko større;felt mellom to stolpar i bindingsverk;felt innanfor ei ramme i vindauge
Døme
- ha mange fag på skulen;
- undervise i mange fag;
- spansk er det dårlegaste faget mitt;
- kunne faget sitt;
- ei tariffavtale for fleire fag;
- prate fag med kollegaer