Nynorskordboka
erosjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein erosjon | erosjonen | erosjonar | erosjonane |
Opphav
frå fransk; av erodereTyding og bruk
- prosess der vatn, is, vind eller liknande tærer på eller bryt ned jordoverflata og fører med seg det avslitne materialet;jamfør forvitring
Døme
- plante tre for å motverke erosjon;
- området er sterkt utsett for erosjon
- gradvis sliting eller nedbryting av tann, vev eller liknande ved kjemisk eller fysisk påverknad
Døme
- dental erosjon
- gradvis sliting eller nedbryting av metall ved mekanisk påverknad av strøymande væsker eller gassar, forureining eller liknande