Nynorskordboka
elendig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| elendig | elendig | elendige | elendige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| elendigare | elendigast | elendigaste |
Opphav
frå lågtysk opphavleg med tyding ‘frå framandt land’Tyding og bruk
- av særs dårleg kvalitet;
Døme
- elendig reiskap;
- elendig resultat;
- elendige vilkår
- brukt som adverb:
- stå elendig til