Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Artikkelside
Begge
Begge ordbøkene
Bokmål
Bokmålsordboka
Nynorsk
Nynorskordboka
Avansert søk
Til forsiden
Nynorskordboka
einar
substantiv
hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintal
fleirtal
ubunden form
bunden form
ubunden form
bunden form
ein
einar
einaren
einarar
einarane
Opphav
av
ein
(
2
II)
Tyding og bruk
siffer som står lengst til høgre i eit fleirsifra tal
;
til skilnad frå
tiar
og
hundrar
noko eller nokon som har talet, verdien eller nummer
ein
(
2
II)
(
til dømes
trikk, buss, konkurransedeltakar, felt på skyteskive, skulekarakter)
Døme
få ein einar i tysk
person som merkjer seg ut (positivt) framom andre
;
framståande, dugande person
Døme
ein einar i norsk åndsliv