Nynorskordboka
måltørke, målturke
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein måltørke | måltørken | måltørkar | måltørkane |
| ein målturke | målturken | målturkar | målturkane |
Tyding og bruk
i lagspel: mangel på mål (1, 10)
Døme
- dei må slite med skadde spelarar og måltørke