Nynorskordboka
ryggstreng
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ryggstreng | ryggstrengen | ryggstrengar | ryggstrengane |
| ryggstrenger | ryggstrengene | ||
Tyding og bruk
fast, men bøyeleg streng av celler som går i lengderetninga hos somme dyr;
jamfør ryggstrengdyr
Døme
- hos pattedyr blir ryggstrengen til ein del av ryggrada