Nynorskordboka
dialekt
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein dialekt | dialekten | dialektar | dialektane |
hokjønn | ei dialekt | dialekta | dialekter | dialektene |
Opphav
frå gresk ‘samtale, språk’, av -lektos ‘som kan seiast’Tyding og bruk
variant av eit språk som blir talt innanfor eit visst geografisk område;
jamfør sosiolekt
Døme
- snakke dialekt