Artikkelside

Nynorskordboka

buskas

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit buskasbuskasetbuskasbuskasa

Opphav

gjennom lågtysk, frå gammalfransk, opphavleg av germansk; same opphav som busk

Tyding og bruk

tett samling av buskar;
Døme
  • enga gror til av buskas og ugras