Nynorskordboka
-væring
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein -væring | -væringen | -væringar | -væringane |
Opphav
av -værTyding og bruk
etterledd i nemning for person som er frå den staden som førsteleddet nemner;
i ord som smølværing og tromsøværing