Nynorskordboka
verte
verta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vertaå verte | vert | vart | har vorte | vert! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vorten + substantiv | vorte + substantiv | den/det vortne + substantiv | vortne + substantiv | vertande |
Opphav
norrønt verðaTyding og bruk
Døme
- verte verande;
- eg vert att etter møtet;
- dei vart med på turen
Døme
- det vert å byrje på nytt
- brukt som hjelpeverb som saman med hovudverbet i perfektum partisipp dannar passiv: bli (4)
Døme
- ho vart skuva bort av dei andre;
- det vert sagt at …