Nynorskordboka
vanleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vanleg | vanleg | vanlege | vanlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| vanlegare | vanlegast | vanlegaste |
Opphav
av vaneTyding og bruk
- som jamt hender
Døme
- eit vanleg syn;
- kaldare enn vanleg
- etter vanen
- gå den vanlege kveldsturen sin;
- på vanleg måte
- som det finst mest av
- vanlege folk
- som er mest brukt, oftast finst
Døme
- eit vanleg ord;
- vanlege klede;
- vanleg bjørk – fjellbjørk
Faste uttrykk
- vanleg fleirtalanten høgast røystetal utan omsyn til det samla røystetalet eller absolutt fleirtal