Nynorskordboka
urøynd
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| urøynd | urøynt | urøynde | urøynde |
Tyding og bruk
- utan røynsle, uøvd, ukunnig, ny
Døme
- ein ung og urøynd arbeidskar;
- vere urøynd med slikt
Døme
- det går ikkje urøynt
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| urøynd | urøynt | urøynde | urøynde |