Nynorskordboka
umogleg, umogeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| umogeleg | umogeleg | umogelege | umogelege |
| umogleg | umogleg | umoglege | umoglege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| umogelegare | umogelegast | umogelegaste |
| umoglegare | umoglegast | umoglegaste |
Tyding og bruk
- som ikkje eller berre med store vanskar lèt seg gjere eller gjennomføre;ikkje mogleg (1), ugjerleg
Døme
- ei umogleg oppgåve;
- det er plent umogleg å kome over her;
- krevje noko umogleg av nokon
- brukt som adverb:
- det kan umogleg vere rett;
- ein umogleg lang film
- som ikkje kan vere tilfelle eller tenkjast;
Døme
- ein større kjærleik er umogleg;
- det er ikkje umogleg at han kjem litt seint
- svært vanskeleg;
Døme
- bilen er så umogleg i dag;
- vere heilt umogleg å samarbeide med
Faste uttrykk
- fysisk umoglegimot naturlovene;
plent uråd- det er fysisk umogleg å gå bakover i tid og endre på det som har skjedd
- gjere seg umoglegarbeide eller gå fram slik at ein ikkje kan brukast
- gjere seg umogleg som statsministerkandidat