Nynorskordboka
ulykke, ulukke
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei ulukke | ulukka | ulukker | ulukkene |
| ei ulykke | ulykka | ulykker | ulykkene |
Opphav
norrønt úlykka; av lågtysk ungeluckeTyding og bruk
- hending som valdar stor skade og som ikkje er tilsikta;alvorleg uhell
Døme
- bli utsett for ei ulykke;
- døy i ei ulykke;
- ulykka hende da bilen skulle køyre forbi;
- det glatte føret gjev fare for ulykker
- som etterledd i ord som
- arbeidsulykke
- bilulykke
- flyulykke
- trafikkulykke
- skadeleg forhold;ulykkeleg omstende eller lagnad
Døme
- føre ulykke over nokon;
- det er ei ulykke å vekse opp i slummen;
- det er inga ulykke om vi må vente litt;
- ulykka er at middelet ikkje finst
Faste uttrykk
- ei ulykke kjem sjeldan aleinenår noko går gale, kan ein rekne med at endå meir går gale
- gjere ei ulykke pågjere alvorleg skade på
- pass dykk, elles gjer eg ei ulykke på dykk!
- kome i ulykkabli uynskt gravid
- til all ulykkeulykkelegvis
- til all ulykke låg det grus på bakken slik at eg sklei og velta med sykkelen