Artikkelside

Nynorskordboka

tupp 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein tupp	tuppen	tuppar	tuppane

Opphav

same opphav som topp (: tyding 2 på grunn av hanekammen

Tyding og bruk

ytste, spisse eller avsmalnande ende av noko (langvore);
spiss, tipp
Døme
- støvlar med jarnslegen tupp
- - fingertupp
  - skitupp
  - skotupp
hane
tosk, narr

Faste uttrykk

på tuppane
spent på utfallet frå ei hending;
vaken, ivrig
på tuppane av forkaving