Nynorskordboka
trykkje, trykke
trykkja, trykka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å trykkaå trykke | trykker | trykte | har trykt | trykk! |
| å trykkjaå trykkje | trykkjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| trykt + substantiv | trykt + substantiv | den/det trykte + substantiv | trykte + substantiv | trykkande |
| trykkjande | ||||
Opphav
jamfør gammalsvensk þrykkjaTyding og bruk
- presse, klemme;jamfør trykkjande (1)
Døme
- han trykte handa hennar;
- trykkje på knappen;
- trykkje hardt på bremsen;
- bakparten av bilen vart trykt inn i samanstøyten;
- han trykkjer nasen flat mot vindauget;
- trykkje saman avfall for å gjere det meir kompakt;
- barnet trykkjer seg inn til mora;
- dei trykte seg saman under parasollane
- vere avventande og kjenne seg brydd;jamfør trykkjande (3) og trykt (2)
Døme
- dei stod der og trykte og visste ikkje kva dei skulle gjere
- vere i ein vanskeleg situasjon
Døme
- vi må hjelpe der det trykkjer mest
- underkue
Døme
- kolonimaktene trykte ned andre folkeslag
- lage avtrykk av mønster eller bilete på noko
Døme
- trykkje mønster på stoff
- om visse småvilt og fuglar: liggje urørleg for ikkje bli sett
Døme
- ein hare sat og trykte under ei gran
Faste uttrykk
- kvar skoen trykkjerkvar vanskane ligg
- leiinga må vite kvar skoen trykkjer;
- innbyggjarane kjenner kvar skoen trykkjer;
- dei legg ikkje skjul på kvar skoen trykkjer
- trykkje på dei rette knappanegjere det rette i ein viss situasjon
- trykkje pågjere seg gjeldande
- einsemda trykkjer på
- trykkje til sitt brystgodkjenne;
like godt- ein festival som lokalbefolkninga trykkjer til sitt bryst
- trykkje tilgjere eit krafttak
- dei trykkjer til med angrepsspelet