Nynorskordboka
triveleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| triveleg | triveleg | trivelege | trivelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| trivelegare | trivelegast | trivelegaste |
Opphav
norrønt þrifligr; jamfør trivastTyding og bruk
Døme
- ha det triveleg;
- her er det triveleg;
- trivelege møteplassar
- blid, venleg, omgjengeleg;
Døme
- han er ein triveleg kar;
- ha trivelege naboar