Nynorskordboka
tidlaus 2
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
tidlaus | tidlaust | tidlause | tidlause |
Opphav
i tyding 3 etter engelsk timelessTyding og bruk
- som manglar tidspreg, som hender eller gjeld alltid
Døme
- eit tidlaust spørsmål, kunstverk;
- tidlaus mote
- som tida ikkje har sett preget sitt på
Døme
- ho har eit tidlaust andlet
- i språkvitskap: t-t presens presens brukt om det som hender til kvar tid eller brukt utan tidsreferanse
- stundlaus, annsam, travelt oppteken