Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein taum	taumen	taumar	taumane

norrønt taumr

band eller snor som ein styrer eit trekkdyr med
Døme
- han fann fram taumane til hesten
i overført tyding: kontroll, styring
Døme
- kommunen bør ta over taumane;
- han har overlate taumane til etterkomarane
snor, snøre (1;
jamfør fortaum

få taum/taumane
få råderom
da den nye leiinga fekk taumane, skjedde det endringar på arbeidsplassen
gje frie taumar
la (nokon) få handlefridom
dei gav kunstnaren frie taumar
gje taum
gje råderett
det var ikkje grunn til å gje taum til det motsette synet
halde i taumane
ha makta;
styre, bestemme
det blir næringsministeren som skal halde i taumane
halde i taume
meistre;
halde styr på
stramme taumane
gje mindre spelerom
dei vaksne stramma taumane når barna vart for ivrige