Nynorskordboka
svipe
svipa
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å svipaå svipe | svipar | svipa | har svipa | svip!svipa!svipe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| svipa + substantiv | svipa + substantiv | den/det svipa + substantiv | svipa + substantiv | svipande |
Opphav
norrønt svipaTyding og bruk
ha ein viss utsjånad;
likne på eller minne om nokon
Døme
- han svipar på mor si