Nynorskordboka
svindel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein svindel | svindelen | svindlar | svindlane |
Opphav
frå tysk; av svindleTyding og bruk
- det å narre pengar frå nokon på falskt grunnlag;snyting, utruskap
Døme
- svindel med offentlege midlar
- usann og villeiande framstilling av noko;bløff, juks
Døme
- heile tiltaket var berre svindel