Nynorskordboka
strofe
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei strofe | strofa | strofer | strofene |
Opphav
frå gresk ‘dreiing’, opphavleg om rørslene på scena til koret i dei gamle greske skodespela, av strephein ‘vende’Tyding og bruk
- gruppe av verselinjer som høyrer saman;
Døme
- ei folkevise med 36 strofer
- del av eit dikt eller ein melodi
Døme
- nynne eit par strofer
Døme
- fortelje ei god strofe