Nynorskordboka
strek
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein strek | streken | strekar | strekane |
| inkjekjønn | eit strek | streket | strek | streka |
Opphav
truleg norrønt strik n ‘slags stripete silketøy’; i tyding 4 frå tyskTyding og bruk
- ripa, rissa, teikna linje
Døme
- blyantstrek;
- kritstrek;
- læraren set strek under alle feila;
- den raude streken – i sosialøkonomi: grense i konsumprisindeksen som ikkje kan passerast utan at det fører til (krav om) lønsjusteringar;
- vere tynn som ein strek – vere svært tynn
- smal stripe
- ein fugl med kvite strekar på sida
- startstrek
- deltakarane stod på streken
- linjeføring til ein teiknar
- ha ein elegant, tydeleg strek
- linje i (ei tenkt) gradinndeling
Døme
- nokre strekar for drygt, langt
- kompasstrek
- vinden dreia nokre strekar mot vest
- uventa, snarrådig handling, påfunn
Døme
- genistrek;
- ein dristig strek
Faste uttrykk
- setje/slå ein strek oversjå på som ugjort, oppgjort eller gløymt
- dei sette ein strek over det som hadde hendt;
- vi slår ein strek over usemja
- gå over strekenoverskride grensa for det sømelege;
gå for vidt - starte frå strekom veddeløpshest: starte utan handikap (1)