Nynorskordboka
spark 3
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit spark | sparket | spark | sparka |
Opphav
norrønt spark ‘tramp’; av sparkeTyding og bruk
sparkande rørsle;
spenn, støyt med foten
Døme
- få eit spark i baken;
- ta ballen på sparket – sparke ballen beinveges vidare
Faste uttrykk
- kome med eit spark tilrakke ned på;
vere spydig mot - ta på sparket
- sparke beinveges vidare
- ta ballen på sparket
- prøve å meistre (noko) utan førebuing, eller utan å dryge
- hen tok utfordringa på sparket