Nynorskordboka
skyld 3
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
skyld | skyldt | skylde | skylde |
Opphav
norrønt skyldr, eigenleg ‘som ein skyldar å forsyte’; av skuldTyding og bruk
- som høyrer til same ætta, som er i slekt
Døme
- nærskyld;
- ho er skyld brudgomen;
- dei er skylde;
- vere skyld med, til nokon
- som det er ein samanheng mellom
Døme
- våt og «væte» er skylde ord