Nynorskordboka
skuldskrive, skyldskrive
skuldskriva, skyldskriva
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skuldskrivaå skuldskrive | skuldskriv | skuldskreiv | har skuldskrive | skuldskriv! |
| å skyldskrivaå skyldskrive | skyldskriv | skyldskreiv | har skyldskrive | skyldskriv! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skuldskriven + substantiv | skuldskrive + substantiv | den/det skuldskrivne + substantiv | skuldskrivne + substantiv | skuldskrivande |
| skyldskriven + substantiv | skyldskrive + substantiv | den/det skyldskrivne + substantiv | skyldskrivne + substantiv | skyldskrivande |
Tyding og bruk
føre opp som skuld;