Artikkelside

Nynorskordboka

skrot

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit skrot	skrotet	skrot	skrota

Opphav

frå tysk ‘avskore stykke’, av schroten ‘skjere av, sund’

Tyding og bruk

verdilaus ting;
avfall, rask (1, skrap
Døme
- det var berre skrot alt i hop;
- gammalt skrot
brukt som adjektiv: leitt, synd
Døme
- det var skrot!