Artikkelside

Nynorskordboka

skjel

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
kjønn	eintal		fleirtal
kjønn	ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
hokjønn	ei skjel	skjela	skjeler	skjelene
inkjekjønn	eit skjel	skjelet	skjel	skjela

Opphav

norrønt skel; samanheng med skilje (

Tyding og bruk

blautdyr som lever i vatn og er dekt av to skal som heng saman;
musling;
Bivalvia
Døme
- skjel som blåskjel og kamskjel kan ein ete;
- plukke skjel
kvart av to skal på ein musling
Døme
- plukke skjel på stranda;
- bedet var dekorert med skjel
(tynn) plate av horn, bein eller kitin som dekkjer utsida på til dømes insekt, reptilar og fisk
flatt flak på frø, stengel eller knopp på visse plantar;
skjelblad

Faste uttrykk

falle skjel frå auga til nokon
innsjå korleis noko (ubehageleg) eigenleg er;
sjå klart
nå skal skjela falle frå auga på politikarane;
det falt skjel frå auga deira