Nynorskordboka
sjølvtøyming
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sjølvtøyming | sjølvtøyminga | sjølvtøymingar | sjølvtøymingane |
Tyding og bruk
det å tøyme (1) seg sjølv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sjølvtøyming | sjølvtøyminga | sjølvtøymingar | sjølvtøymingane |