Nynorskordboka
sjau
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sjau | sjauen | sjauar | sjauane |
Opphav
frå nederlandskTyding og bruk
- tungt, strevsamt arbeid;mas, slit
Døme
- det er alltid ein sjau med slåtten
- som etterledd i ord som
- flyttesjau
- magesjau
- leven, spetakkel
Døme
- det var sjau og spetakkel til langt på natt