Nynorskordboka
samvære, samvær
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit samvær | samværet | samvær | samværa |
| eit samvære | samvære | ||
Opphav
jamfør norrønt samveraTyding og bruk
- det å vere saman;lag, selskap
Døme
- sosialt samvære;
- hyggjeleg samvære;
- takk for samværet!
- i jus: det at eit barn og den forelderen som barnet ikkje bur i lag med, er saman til avtalte tider