Nynorskordboka
samanfall
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit samanfall | samanfallet | samanfall | samanfalla |
Tyding og bruk
- det å skje samstundes;
Døme
- samanfall av helgedagar
- det å ha fellestrekk;likskap
Døme
- eit underleg samanfall;
- samanfall av kompetanse og arbeidsoppgåver