Nynorskordboka
ryddig, ryddug
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ryddig | ryddig | ryddige | ryddige |
ryddug | ryddug | rydduge | rydduge |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
ryddigare | ryddigast | ryddigaste |
ryddugare | ryddugast | ryddugaste |
Tyding og bruk
- i orden, stelt
- rommet var ryddig;
- det var ryddig og fint ute på tunet
- ein ryddig tankegang