Nynorskordboka
rust 2
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei rust | rusta | ruster | rustene |
Opphav
samanheng med raudTyding og bruk
- raudbrunt belegg som blir avsett på overflata av jern når jernet reagerer med oksygen og vatn, og som kan føre til skade på jernet
Døme
- banke rust;
- behandle ein bil mot rust
- plantesjukdom framkalla av rustsopp
Døme
- det er mykje rust på kornet i år
- hås, skurrande lyd
Døme
- han svarte med rust i målet