Artikkelside

Nynorskordboka

rugg

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein ruggruggenruggarruggane

Opphav

truleg samanheng med rugge og ruge (1

Tyding og bruk

stort, kraftig menneske eller dyr
Døme
  • ein svær rugg av ein okse