Nynorskordboka
retteleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| retteleg | retteleg | rettelege | rettelege |
Opphav
norrønt réttligr, réttiligaTyding og bruk
- som nokon eller noko skal vere;verkeleg, ordentleg, skikkeleg
Døme
- eit retteleg slag
- brukt som adverb: heilt (ut), reint, til gagns;svært
Døme
- det var retteleg ein kraftkar;
- ein retteleg fin dag
- brukt som adverb: med rette
Døme
- få det som ein retteleg har krav på