Nynorskordboka
respekt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein respekt | respekten | respektar | respektane |
Opphav
frå latin ‘det å ta omsyn’, av respicere ‘sjå seg attende’Tyding og bruk
age, vyrdnad, lydnad
Døme
- setje seg i respekt;
- ha stor respekt for nokon;
- vise kvarandre respekt;
- læraren har respekt
Faste uttrykk
- med respekt å meldeom eg så må seie;
orsak uttrykket;
sant å seie- dette er, med respekt å melde, berre tøv