Nynorskordboka
refraksjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein refraksjon | refraksjonen | refraksjonar | refraksjonane |
Opphav
frå latin, av refringere ‘bryte’Tyding og bruk
bryting av strålar, til dømes lysbryting i atmosfæren