Nynorskordboka
rar
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| rar | rart | rare | rare |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| rarare | rarast | raraste |
Opphav
gjennom lågtysk, frå latin rarus ‘sjeldsynt’Tyding og bruk
- som er uvanleg og derfor vekkjer undring eller merksemd;merkeleg, underleg, pussig;påfallande
Døme
- rare fakter;
- ein rar kar;
- her skal du få sjå noko rart!
- eg kjenner meg så rar
- brukt som adverb:
- ho spring så rart;
- det ser rart ut
- triveleg, hyggjeleg, artig;moro
Døme
- det var rart å sjå deg att!
Faste uttrykk
- det er rart med detbrukt som ettertenksam eller undrande stadfesting
- det er rart med det, men ein ven seg til det meste
- ikkje rarikkje god;
dårleg, ring- helsa var ikkje rar;
- han fekk ikkje rare hjelpa;
- det er ikkje rare greiene
- mykje rartmykje forskjellig
- ha mykje rart i skuffene