Nynorskordboka
rakke 3
rakka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rakkaå rakke | rakkar | rakka | har rakka | rakk!rakka!rakke! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| rakka + substantiv | rakka + substantiv | den/det rakka + substantiv | rakka + substantiv | rakkande |
Opphav
frå lågtysk ‘feie, gjere skite arbeid’Tyding og bruk
ta bort lort etter barn eller dyr
Døme
- rakke etter grisen
Faste uttrykk
- rakke ned påtale vondt om;
kritisere sterkt - rakke tilskitne til