Nynorskordboka
patrulje
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein patrulje | patruljen | patruljar | patruljane |
Opphav
av fransk patrouille; sjå patruljereTyding og bruk
- vakt- eller rekognoseringsrunde
Døme
- gå patrulje
- mannskap som gjer patruljeteneste
Døme
- ein militær patrulje
- som etterledd i ord som
- hjelpepatrulje
- hundepatrulje
- vegpatrulje
- minste speidaravdeling