Nynorskordboka
mistillitsvotum
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit mistillitsvotum | mistillitsvotumet | mistillitsvotum | mistillitsvotuma |
Tyding og bruk
vedtak i ei (parlamentarisk) forsamling om at ho ikkje lenger har tillit til regjeringa, styret eller liknande;
jamfør votum
Døme
- få mistillitsvotum;
- regjeringa gjekk av etter mistillitsvotum