Nynorskordboka
lamme 2
lamma
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å lammaå lamme | lammar | lamma | har lamma | lam!lamma!lamme! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| lamma + substantiv | lamma + substantiv | den/det lamma + substantiv | lamma + substantiv | lammande |
Opphav
av lam (2Tyding og bruk
- gjere lam
Døme
- bli lamma frå livet og ned
- gjere ute av stand til å handle
Døme
- bli lamma av skrekk
- få til å stoppe opp
Døme
- snøfallet lamma trafikken;
- streiken lamma store delar av arbeidslivet