Nynorskordboka
gøyme 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit gøyme | gøymet | gøyme | gøyma |
Tyding og bruk
stad der ein har personlege eigedeler;
Døme
- han legg dokka i gøymet sitt
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit gøyme | gøymet | gøyme | gøyma |