Nynorskordboka
fille 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei fille | filla | filler | fillene |
Opphav
jamfør norrønt -filla ‘-skinn’; samanheng med fellTyding og bruk
Døme
- rive i filler;
- leggje ei fille om såret
- som etterledd i ord som
- skurefille
- særleg i fleirtal: slite klesplagg
Døme
- gå i berre fillene
Faste uttrykk
- ikkje fillaikkje noko, ikkje det grann
- så fillene fykvilt og styrlaust
- slåst så fillene fyk;
- politikarane kranglar så fillene fyk