Nynorskordboka
enkelkonsonant, enkeltkonsonant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein enkelkonsonant | enkelkonsonanten | enkelkonsonantar | enkelkonsonantane |
| ein enkeltkonsonant | enkeltkonsonanten | enkeltkonsonantar | enkeltkonsonantane |
Tyding og bruk
konsonantteikn som det ikkje er to etter einannan av;
til skilnad frå dobbelkonsonant