Artikkelside

Nynorskordboka

eldst

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
eldst	eldst	eldste	eldste

Opphav

norrønt ellztr, superlativ av gammal; jamfør eldre

Tyding og bruk

som har høgast alder, frå lengst tilbake

Døme

han er den eldste av barna;
den eldste byen i landet;
frå dei eldste tider

Faste uttrykk

dei gamle er eldst
eldre menneske har mest erfaring og er klokast