Nynorskordboka
drue
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei drue | drua | druer | druene |
Opphav
frå lågtysk med opphavleg tyding ‘klump, klase’Tyding og bruk
lita, lysegrøn eller blå frukt som veks på vinranke
Døme
- leggje druene på fatet