Nynorskordboka
drit 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein drit | driten | dritar | dritane |
Opphav
norrønt drit nøytrum, av drítr ‘skit, skam’; av drite (2Tyding og bruk
- avføring (2) eller ekskrement frå menneske eller dyr;
Døme
- moke driten i fjøset
- person som har gjort noko gale, og som ein ikkje liker;
Døme
- ho er ein drit
Faste uttrykk
- ikkje ein dritikkje i det heile teke;
ikkje nokon ting;
ingenting (2- eg ser ikkje ein drit
- kaste drit påsnakke fornærmande eller nedsetjande om eller til
- kaste drit på motstandaren
- noko dritnoko negativt eller uynskt;
herk (1)- for noko drit!
- tap er noko drit!
- dette vêret er noko drit!
- slengje dritsnakke fornærmande eller nedsetjande
- dei sit berre og slengjer drit;
- dei slengde drit til læraren;
- ingen skal få slengje drit om far min!