Artikkelside

Nynorskordboka

diplom

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit diplomdiplometdiplomdiploma

Opphav

frå gresk ‘noko dobbelt samanlagt’ av diploos ‘dobbel’

Tyding og bruk

  1. dokument frå mellomalderen, særleg med rettsleg innhald
  2. dokument som blir skrive ut som prov på ein rett, ein tittel, ein eksamen, ein prestasjon eller liknande
    Døme
    • alle som var med i stafetten, fekk diplom